تأثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف:هدفاز پژوهش حاضر تأثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. روش پژوهش:روش تحقیق توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود که به لحاظ هدف، کاربردی و بصورت میدانی در جامعه آماری انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان ایران به تعداد 965 نفر تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 276 نفر بصورت تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های سرمایه اجتماعی فرجی (1389)، مدیریت دانش همتی (1389) و ظرفیت سازمانی مقیمی (1390) استفاده شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب (82/0، 80/0، 78/0) به دست آمد. یافته ها:برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای آماری Spss نسخه 20، و Amos نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش و ظرفیت سازمانی تأثیر مستقیم و معناداری داشته است. مدیریت دانش نیز اثری مثبت و مستقیم بر ظرفیت سازمانی داشته است. درنهایت نتایج حاصل از مدل پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی سازمانی به‌واسطه مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی تأثیر معناداری دارد. نتجه گیری: بطور کلی یافته‌های پژوهش بیانگر اهمیت نقش سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ارتقای سطح ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان است. بنابراین پیشنهاد می‌شود که وزارت ورزش و جوانان با استفاده از برنامه‌های دانش محور و مدیریت آنها و تبدیل کارکنان به سرمایه‌های اجتماعی موجبات افزایش و تقویت ظرفیت سازمانی کارکنان را فراهم نماید